Gearriveerd in the USA

De vlucht poging 2 vertrok volgens planning. Onderweg ging alles voorspoedig, ik had niemand naast mij dus kon af en toe nog even bewegen. Dat is ook wel fijn op een vlucht van 10 uur. Het tijdsverschil is best veel, in Nederland is 7 uur later, dus ik vloog 'terug de tijd in'.

Bij aankomst op het vliegveld Dallas Forth Worth zou een driver van Mercy Ships mij op staan wachten. Maar eerst moet iedereen door de immigration heen, ik had vooraf een ESTA (visum) aangevraagd en een brief van Mercy Ships dus dat ging vrij vlot. Het wachten in de rij tot aan dat moment duurde wel lang, ruim een uur. Vervolgens kon ik naar de bagage hal, waar mijn koffer al naast de band stond omdat ze alweer nieuwe vluchten aan het uitladen waren. Ik liep door naar de uitgang en daar was de driver Ed, die voor herkenbaarheid met een rood petje op mij zat te wachten. Omdat ik eigenlijk gisteren zou arriveren, waren er nog twee dames die naar Mercy Ships gingen en zij hadden best lang op mijn vlucht gewacht omdat zij al eerder geland waren. De ene werkt als staff en was al eerder op beide schepen geweest. Leuk om haar ervaringen te horen. De andere zit op het andere schip, de Africa Mercy, maar moet de training nog volgen. 

Na ruim 1,5 uur rijden kwamen we rond zonsondergang aan op de campus. Die is heel groot, ik ga vandaag alles verkennen. Ik zit in een apart gebouw met nog anderen die de training volgen. Zij waren vanmiddag in hun vrije tijd naar Walmart geweest, dus vertelden over de grote supermarkten hier. Onderweg was dat mij ook al opgevallen dat alles groot is. De vrachtwagens zien er ook anders uit. Verder viel het mij op dat de omgeving veel groener is dan ik dacht. De temperatuur is hier wel warm, zo'n 30-36 graden overdag. 

Van een meisje kreeg ik een salade die ik mocht eten, heel aardig! Dat was wel fijn, want ik had nog geen diner gehad. Ook heb ik kennis gemaakt met de anderen die in het gebouw 'wonen', ik denk dat we nu met zo'n 15 hier zitten. Vanaf half juli komen er meer mensen, omdat dat een ander deel van de training is die meer mensen moeten volgen. Het eerste deel van de training is alleen voor specifieke rollen. Over de training vertel ik een andere blogpost meer. Uiteindelijk ging ik iets na 22 uur lokale tijd slapen, dus dat was een lange dag, maar ik probeer zo snel mogelijk in het Amerikaanse ritme te komen 😉 Op mijn bed stond een welkomstpakketje klaar, dus dat was leuk om te zien! 

Ik heb prima geslapen en ben nu wel op tijd wakker, maar dat geeft mij de gelegenheid deze post te typen. Vandaag is 4th of July, ook wel Independance Day genoemd, waarin het in heel USA een feestdag is. Vandaag is dus geen training, dus ik ga rustig opstarten, de campus bekijken en waarschijnlijk gaan we vanavond het vuurwerk bekijken. Dit wordt door het hele land afgestoken om de onafhankelijkheid (Declaration of Independence, 1776) te vieren. Het voelt wel speciaal dat ik deze dag hier meemaak, in het vliegtuig spraken mensen daar samen ook over, dus ik ben benieuwd.